Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

donderdag 4 december 2014

De muizen

De Slak kroop ondertussen verder, nog een beetje nagrinnikend over die domme professor van gisteren. Ha! De wetenschap…zijn mama had hem geleerd om flink te leren, maar vooral had ze hem geleerd om zélf na te denken! “Het denken mag zich niet onderwerpen noch aan een dogma, noch aan een partij, noch aan een hartstocht, noch aan een belang, noch aan een vooroordeel, noch aan om het even wat…” zei ze soms. Dat had ze eens gelezen. De Slak was alweer zo hard aan het nadenken dat hij niet doorhad dat hij over de voordeur gleed van mijnheer en mevrouw muis. Mijnheer en mevrouw muis waren altijd thuis. Alles was altijd tip top in orde. Bij hen gebeurde alles volgens plan, op tijd en zoals het hoorde. “Hela!”, gilde mevrouw muis, “ga eens snel van ons deurtje! We hebben het net gekuist!”
De Slak verschoot!! Oh, oh, oh, wat verschoot die slak. Nog nooit had hij zich zo snel in zijn huisje verstopt. Maar dat hielp natuurlijk niet.
“Wat dénk JIJ wel!?”, vroeg mijnheer muis, “en wat doe jij hier?” De Slak gluurde voorzichtig naar buiten. Omdat hij wist dat het niet anders kon, waagde hij zich voorzichtig uit zijn huisje.
“Ik weet niet wat ik doe”, stamelde de Slak, “ik ben op zoek naar…iets…iets…”. Tja, naar wat eigenlijk? Mijnheer en mevrouw muis keken naar de Slak alsof hij iets in het Chinees had gezegd. Zoiets konden ze niet geloven. Die Slak loopt dus zomaar wat rond? Zonder iets te doen? Het bleef even stil.
Toen riep mijnheer muis: “Belachelijk! Dat is ronduit belachelijk! En wanneer doe jij je werk? Is je huisje wel proper?”
De Slak gluurde eens in zijn huisje. Dat was inderdaad niet zo proper, maar dat vond hij ook niet erg. Hij had nu wel andere dingen aan zijn hoofd.
Mijnheer muis hield de Slak nauwlettend in de gaten. “Zie je wel!”, zei hij spottend. “Zo zou ik niet kunnen leven, vieze Slak!” Mevrouw muis knikte. “Je zou het beter wat rustiger aan doen. Zoals wij. Wij zitten hier gezellig in ons huisje onder de boom en wij hebben verder niets of niemand nodig”, zei ze.
De Slak wist niet wat zeggen. Hij twijfelde even. “Dat  kan ik niet”, zei hij toen, ik moet verder of ik wil of niet.”
“Belachelijk!”, herhaalde mijnheer muis en ging naar binnen.
En de Slak? Die maakte zich, zo snel als een oude slak dat kan, uit de voeten.

-              nog 21 dagen tot Kerstmis  -