Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

donderdag 18 december 2014

De oude man


"Hé mama, kijk eens! Een slak!!" Voor hij het wist, werd de Slak opgepakt. Een meisje liep met hem naar haar mama. "Kijk mama, kijk! Wat een mooie grote slak!" Maar de mama van het meisje vond het maar niks. "Zet die slak maar gauw terug op de grond en ga je handen wassen. Straks gaan we aan tafel.", zei ze.
Het meisje zette de Slak in een voortuintje en legde er nog gauw een stukje sla bij. "Tot straks, hoor!", fluisterde ze.
De Slak keek eens om hem heen waar hij nu gebleven was. Naast hem stond een oude man. Hij had een zaklamp in zijn hand en scheen daarmee in het rond, ook al was het klaarlichte dag. "Wat doe jij daar", vroeg de Slak verbaasd.

"Aha!", zei de man al lachend, "het lijkt misschien wat raar, maar ik zoek een mens, een échte mens. En eigenlijk zoek ik niet één mens, ik zoek véél mensen. Mensen die de wereld niet om zeep willen helpen, maar willen zorgen voor de natuur en voor elkaar."
De Slak moest denken aan de kever die altijd zei dat de wereld om zeep was.
"En", vroeg de Slak guitig, "heb je ze al gevonden?"
De man deed zijn zaklamp uit en ging naast de Slak op de grond zitten.
"Ja hoor", zei hij toen, "er zijn er een heleboel. Er zijn er veel meer dan je denkt!"
"Ah ja", vroeg de Slak. "Dat is goed nieuws dan!?"
"Ja", zei de man, "dat is zeker goed nieuws, maar ze moeten elkaar ook nog vinden en dat is moeilijker."
"Hoezo", vroeg de Slak weer.
"Er zijn véél mensen die de wereld anders willen, maar het zijn vaak kleine mensen", zei de oude man.
"Kleine mensen? Kabouters?", vroeg de Slak.
"Néén, geen kabouters", lachte de oude man, "gekke Slak!"
"Kijk", ging hij verder, "je hebt mensen die baas zijn, baas van een land, van een fabriek, van een school of van een leger. Die mensen kunnen veel veranderen en soms doen ze dat goed en soms niet. Maar er zijn ook veel gewone, kleine mensen, mensen die het zo druk, druk, druk hebben met het werk, met hun kinderen en met het dagelijkse leven. En voor ze het weten, zijn ze oud en versleten en dan pas bedenken ze zich dat ze eigenlijk wel iets hadden willen veranderen. Die mensen zoek ik, Slak. Ik wil licht in hun ogen schijnen zodat ze wakker worden en beseffen wat nu écht belangrijk is en wat niet. Ik ben er zeker van dat er héél veel mensen zijn die een andere en betere wereld willen en ik zal ze vinden!"
De man nam zijn pillamp opnieuw en scheen ermee in het rond, op klaarlichte dag.

- nog 6 dagen tot Kerstmis -
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)