De slak kroop verder, weg van de moerbeiboom. Een beetje verder zag hij een ezel staan. Hij knabbelde zorgeloos aan wat plukken gras. De Slak kroop nog wat dichter. Plotseling zag hij dat de ezel hem niet kon zien. Hij was blind. De Slak wist even niet wat hij moest doen en wilde maar snel verder kruipen, maar de ezel lachte naar de Slak. “Goedemorgen, mijn beste Slak!”, zei hij.
“Hoe weet jij dat ik het ben?”, vroeg de Slak verbaasd.
“Ah, ik wist van de andere dieren dat je op weg was naar hier en ik hoorde je kruipen en ik voelde je kijken. Ook al zie ik niks meer, ik heb geleerd om mezelf goed te behelpen!”
“Waaauw”, riep de Slak. Hij was onder de indruk van die blinde ezel. De ezel knabbelde rustig verder. "Jij had pijn in jouw voet, Slak”, begon de ezel. “Dat weten we ondertussen allemaal. En jij trok op avontuur. Je ging op zoek naar wat die kramp wou zeggen. Daar koos je toch zelf voor?" De Slak zuchtte: "Ik kon niet anders. De kramp schreeuwde in mijn hoofd. Ik kreeg er hoofdpijn van, ik kon niet anders dan vertrekken." De ezel schudde het hoofd. "Je had even goed op je groene kool bij de rups kunnen blijven zitten."
Néé, dat kon de Slak zich niet voorstellen, de kramp in zijn voet kriebelde toen te hard, hij had nooit kunnen blijven zitten. De ezel merkte dat de Slak hem niet kon geloven, maar hij hield vol: "Je kan altijd kiezen, Slak, altijd! Je bent vrij, iedereen is vrij en dus kan je kiezen. Zelfs als je je verdrietig of moe voelt, kan je ervoor kiezen om er iets aan te doen. Nooit kan je zeggen dat je iets niets wist, nooit kan je zeggen dat het aan een ander lag of aan iets anders. Alles wat je doet, denkt en beleeft, is jouw eigen keuze."
De Slak voelde zich plots héél alleen en héél moe en het leek alsof hij de hele zware wereld in zijn huisje had zitten. Maar de ezel ging onverstoorbaar verder: "we zijn vrij, lieve oude Slak, we zijn vrij! De vrijheid is toch niet te zwaar voor jou? Ik ben er gelukkig mee en niets of niemand zal dat geluk van mij afnemen."
De Slak wist niet meer wat te zeggen. En dus zweeg hij.
- nog 9 dagen tot Kerstmis -
