Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

woensdag 24 december 2014

Het eiland

Terwijl de schrijver maar bleef verder schrijven, keek de Slak om zich heen. De adelaar zat nog steeds naast rustig over de zee te turen, de zon scheen over het eiland, niet te fel en niet te zwak. Een zeebriesje verfriste de Slak zonder dat hij het er koud van kreeg. Alles was net als in zijn droom over het aardbeienveld...Droomde hij dan? De Slak wreef zijn ogen uit, raapte zijn moed bij elkaar en vroeg toen beleefd aan de adelaar: "zou ik alsjeblieft met jou een eindje over het eiland mogen vliegen? Ik zou zo graag zien hoe het hier is, maar dat zou mij uren, misschien zelfs dagen kosten en ik heb het gevoel dat het niet zo lang kan wachten." De adelaar zette de Slak vriendelijk op zijn rug en daar vlogen ze. De Slak zag opnieuw de mooiste taferelen: een jongen hielp een oude vrouw bij het oversteken, kinderen speelden vrolijk op de straat, er was helder water en prachtige groenvlaktes en een eindje verder stroomde heel wat volk bij elkaar. Ook de adelaar had het gezien en hij vloog wat lager opdat de Slak kon zien wat er gebeurde. Vrouwen lachten en kinderen dansten in het rond, mannen knikten geruststellend naar elkaar en van overal kwam men met geschenken. Er was een kind geboren...het grootste wonder dat mensen kan overkomen, een wonder waar gelukkig geen woorden voor bestaan. De Slak keek zijn ogen uit en voelde zich gelukkig en hoopvol. "dit kleine, lieve kindje heeft in mijn reisverhaal het laatste woord", dacht hij, "het woord van vrede, geluk en liefde." .

- morgen is het Kerstmis -
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)