Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

donderdag 25 december 2014

Vrede

De Slak was op het eiland blijven slapen, bij de adelaar en de schrijver. De volgende dag had de adelaar hem teruggebracht naar de rots en daar begon de Slak langzaam aan zijn lange tocht terug naar huis. Hij was veranderd, dat voelde hij wel. Hij had veel bijgeleerd. Zijn kramp deed geen pijn meer, maar hij voelde ze nog wel zitten, vanachter in zijn voet en eigenlijk wou hij zijn kramp ook niet meer kwijt. Hij was eraan gewend geraakt en het hield hem wakker. Hij voelde zich gelukkig…gelukkiger dan ooit. Hij voelde zich ook vastberaden: net als het jongetje wilde hij zich toch nog kunnen opwinden over alles wat niet eerlijk was. Tegelijkertijd wilde hij nooit meer vervallen in moedeloosheid, zoals in het begin van zijn reis of zoals de kever die altijd zei dat de wereld om zeep was. Dat nam hij zich voor en dat noemde hij: de kerstvrede: een goed evenwicht tussen rust en kramp, een blijvende kriebel om dingen aan te pakken!
"Voila, dat is het…", dacht de Slak. "Zo wil en zal ik verder leven…wat heb ik toch veel geleerd!"
En opgewekt kroop hij verder, langs een andere weg terug naar huis.

**********************

Ook voor ons eindigt hier ons reisverhaal. Het was een bescheiden poging om in deze kerstperiode wat extra aan te bieden, naast de andere feestelijkheden.
Wij danken jullie voor jullie supportering, jullie volgen en jullie reacties.
Wij wensen iedereen een zalig kerstfeest en voor de rest van het jaar "de kerstvrede"…

Misschien tot volgend jaar!?
Leen en Serge
Senne, Ayke en Nasser
Gepost door op

1 opmerking:

  1. Lies25 december 2011 om 20:56

    Wij hebben er heel erg van genoten ! dikke dank je wel voor al het werk en de tijd die jullie hierin staken ! De kinderen keken met veel plezier uit naar het vervolg en elke dag gaf het verhaal wel genoeg stof tot nadenken en praten ! We hebben er van genoten ! Zalig kerstfeest !

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)