Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

maandag 8 december 2014

De vrouw

De Slak was nog steeds van de sla aan het eten, toen er een vrouw in het kippenhok kwam. Ze keek in de nesten en haalde de eieren eruit. Toen ze weer naar huis wilde gaan, zag ze de Slak. "Bah, een slak", riep ze. Ze pakte met haar slanke vingers de Slak bij zijn huisje en gooide hem met een grote boog over de schutting. Gelukkig kwam de Slak zacht terecht. Hij viel midden in een aardbeienstruik. Wie had dat ooit durven dromen? De Slak begon meteen van een dikke sappige aardbei te smullen. Maar mooie liedjes duren niet lang. De vrouw kwam met een mandje aan haar hand naar de aardbeienstruik. De Slak kroop snel terug in zijn huisje, maar werd al gauw ontdekt. "Bah, alweer een slak", zei de vrouw en met een grote boog vloog hij weer over de schutting. Deze keer kwam hij terecht in het gras onder een perenboom, vlak naast een sappige peer. "Ook niet slecht", dacht hij. Hij had zich al bijna helemaal volgegeten toen de vrouw met een ladder kwam. En alweer had ze de Slak ontdekt. "Bah", riep ze, "dat is nu al de derde slak vandaag." Met een grote boog vloog de Slak terug over de schutting. "Langzaam aan raak ik eraan gewend", dacht de Slak, toen hij weer uit zijn huisje kroop. Voor zijn neus lag een dikke sappige kool. Ontroerd dacht de Slak terug aan die eerste kool die hij in de steek had gelaten. Wat had hij daar samen met rups lekker van kunnen smullen. Hij keek naar de dikke kool, maar bedacht zich dat hij na één enkel hapje van deze kool waarschijnlijk zou ontploffen. En op dat moment zag hij de vrouw weer naar hem toe komen. Ze had nu een mes in haar hand om de kool af te snijden."Bah," riep ze, "vandaag wemelt het van de slakken!" En met een grote boog vloog de Slak alweer over de schutting. Nu kwam hij terecht in het mos, vlak naast de weg. "Vandaag ben ik bijna uit elkaar gespat van het eten", dacht hij. "Maar wat was dat een aardige vrouw!" Het is maar hoe je het bekijkt.


- nog 17 dagen tot Kerstmis -