Dit verhaal vertelt de belevenissen van een hele oude Slak, vele jaren geleden. Op een dag voelt de Slak een kramp in zijn voet. Stilletjesaan komt hij erachter dat de kramp in zijn voet zijn eigen machteloosheid en verdriet is over al wat misloopt in de wereld en gaat op weg. Tijdens zijn avonturen ontmoet hij dieren en mensen met wie hij filosofeert over de zin en de onzin van het leven. Samen met de Slak leren we de rups, de kever, de professor, de heks, de kraai en vele anderen kennen. Ieder van hen heeft zo wel zijn/haar eigen antwoord gevonden op de levensvragen waarmee de Slak worstelt.

"Het verhaal van de Slak" is gebaseerd op het originele verhaal "Op weg naar Bethlehem" van Annegert Fuchshuber uit de jaren '80. We trokken het verhaal open om een breder publiek te bereiken. Zonder expliciete verwijzingen naar het oorspronkelijke kerstverhaal probeerden we wel de essentie van Kerstmis weer te geven. Ook dit verhaal gaat over mens(elijker) zijn/worden.

Het verhaal richt zich tot kinderen, maar spreekt jong en oud aan. Je kan het thuis met het gezin volgen of op school als start van de dag of in (eender welke) godsdienstles of zedenleer. "Het verhaal van de slak" is een initiatief van 2 ouders in hun poging op een leuke en zinvolle manier met hun kinderen samen af te tellen naar Kerstmis.

Volg je de Slak liever via Facebook? Dat kan, ook daar heeft hij een plekje gevonden. Neem zeker een kijkje.

vrijdag 19 december 2014

De ster


De Slak had nog een tijdje naar de oude man met zijn pillamp gekeken. Hij zag vele mensen voorbijgaan in de straat, mensen die een praatje deden met de oude man, mensen die snel verder liepen, kinderen die speelden...De Slak was na een tijd in zijn huisje gekropen en zomaar in slaap gevallen. Toen hij wakker werd, was het al pikdonker en het was stil en vredig buiten. Iedereen lag te slapen. De ster die hij van het jongetje had gekregen, gaf zachtjes licht in zijn huisje. De Slak kroop langzaam uit zijn huisje in de kleine voortuin van het meisje en keek naar boven. Boven hem zag hij de donkere hemel vol sterren. Eén ster schitterde nog meer dan alle andere sterren en plotseling...eindelijk stroomde er opnieuw een warm, gelukzalig gevoel door de Slak. Net zoals vroeger.
Hij dacht aan iedereen die hij tijdens zijn tocht was tegengekomen en hij voelde zich klein. Maar hij voelde zich ook heel groots. Hij voelde zich weerloos, maar ook heel sterk. Hij voelde zich onzeker, maar ook vol vertrouwen. De Slak bleef een hele tijd naar de sterrenhemel kijken. Wat waren er vele sterren en wat schitterden ze mooi! De Slak kon ze niet tellen, zoveel waren het er. Volgens de oude man met zijn zaklamp waren er ook velen die een mooiere wereld wilden.
"Dat is toch fantastisch", dacht de Slak. "We zijn dus met velen...Misschien wel zoveel als al die sterren boven aan de hemel." Toen keek hij naar een prachtige grote ster die stond te schitteren aan de hemel en dacht: "misschien moet ik maar eens beginnen geloven, in het leven, in de mensen."

- nog 6 dagen tot Kerstmis -
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)